De geschiedenis van het EMK-terrein

In 1884 wordt de eerste Hinderwetvergunning afgegeven voor het in bedrijf nemen van een koolteerfabriek. In de daarop volgende eeuw vestigen zich meerdere industriële bedrijven, als laatste in 1970 de Exploitatie Maatschappij Krimpen (EMK) waar de locatie zijn naam aan ontleent. Dit bedrijf gaat in 1980 failliet. Een oriënterend bodemonderzoek heeft dan al aangetoond dat de bodem door de bedrijfsactiviteiten is verontreinigd. Daaropvolgende onderzoeken wijzen uit dat het gaat om een grootschalige verontreiniging met olie- en teerproducten.

Inrichting oude EMK-terrein

In 1983/1984 worden de bovengrondse installaties ontmanteld en de bovengronds opgeslagen vloeibare en vaste afvalstoffen afgevoerd, onder toezicht van de Milieudienst Rijnmond (DCMR). Eind jaren tachtig volgt een bodemsanering volgens de IBC-methode: Isoleren, Beheersen en Controleren. Deze techniek wordt in de jaren tachtig en negentig veelvuldig toegepast voor grootschalige en complexe saneringsgevallen, waarvan is aangetoond dat het volledig verwijderen (een multifunctionele sanering) van de verontreinigde bodem technisch en/of financieel niet haalbaar is.

Het in stand houden van de IBC-voorzieningen brengt jaarlijks kosten met zich mee en dat terwijl het EMK-terrein in deze staat niet kan worden gebruikt. Het Rijk (eigenaar) en de gemeente laten een haalbaarheidsstudie uitvoeren naar de technische en financiële mogelijkheden voor een functionele sanering: een sanering afgestemd op de (voorgenomen) gebruiksfunctie van een locatie. De haalbaarheidsstudie wijst uit dat een herontwikkeling tot industrieterrein haalbaar is. De gemeente Krimpen aan den IJssel wijzigt daartoe het bestemmingsplan, dat inmiddels is vastgesteld en onherroepelijk is.

In opdracht van DCMR voert een technisch adviesbureau een saneringsonderzoek uit en stelt het Raamsaneringsplan/Omgevingsplan EMK op. Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland geven de Wbb-beschikking af op 28 april 2016. Na voltooiing van de hersanering moeten de belemmeringen voor de herinrichting tot industrieterrein voor de (maritieme) maakindustrie zijn weggenomen. Het toenmalige Ministerie van Infrastructuur en Milieu geeft DCMR de opdracht om de aanbestedingsprocedure te starten, die op 5 oktober 2018 wordt afgerond.

Van de vijf inschrijvingen selecteert de beoordelingscommissie er een als de ‘economisch meest voordelige aanbieding’. In deze beoordeling speelt, naast de inschrijvingssom, de kwaliteit van het Plan van aanpak een belangrijke rol, met name waar het gaat om de beheersing van de risico’s en de kwaliteit van het omgevingsmanagement.

Op 26 oktober 2018 ondertekent het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat (opdrachtgever) het uitvoeringscontract voor de sanering van de Stormpolderdijk met Dura Vermeer (opdrachtnemer).